Inval van Engelsen en Russen in 1799 nabij Groote Keeten.

KORTE INLEIDING.
Na een 200 jarig bestaan van de VOC verloor Nederland in feite zijn macht aan de Fransen. Rond 1796 werden de Fransen erkend als machtiger, sterker en werd Nederlandse vloot ingezet tegen de Engelsen. In 1798 kwam Nederland zelfs onder Frans bestuur en werd Holland, de Bataafse Republiek. De Engelsen gesteund door hun bondgenoot Rusland lieten het daar niet bij en vielen de Fransen aan waar ze maar konden.
Een dergelijke mogelijkheid zagen de Engelsen in de Kop van Noord Holland. Een smalle landtong waar men goed kon landen en een ideale uitvalsbasis om de Fransen aan te vallen. Men had dan tevens de machtige rede van Texel in handen waardoor de Nederlandse vloot niet meer kon uitvaren.
Tevens hoopte men dat het Nederlandse volk zich zou keren tegen hun bezetters, de Fransen.
Landingen van circa 15.000 soldaten van het Engelse en Russische leger vonden plaats nabij Groote Keeten in de richting van Den Helder.


Voor de kusten tussen Huisduinen en Groote Keeten verscheen eind augustus 1799 een enorme invasievloot van Engelsen en Russen. De juist door Admiraal van Kinsbergen aangelegde hoge duintoppen bedoeld als Telegraaf of Seinpost waren direct van nut. Via de seinposten werd doorgegeven dat een sterke invasievloot in aankomst was en trokken de beschikbare Bataafse en Franse legers op naar de polders rond Callantsoog en Groote Keeten.


Het zwaartepunt van de landing lag nabij Groote Keeten. In de duinpolders die er toen waren was er een goede gelegenheid om te ontschepen en manschappen en de vele meegebrachte paarden direct te verzorgen. De huidige polder 't Botgat is een stille getuige van de landing en de daarop volgende strijd.


De Fransen en Nederlanders waren al goed voorbereid getuige de aanwezigheid van de infanterie en cavalerietroepen van zowel Franse als Nederlandse zijde. Bij de Abbestee was zelfs het hoofdkwartier van de bevelvoerende generaal Daendels.


De strijd was heftig. Met kanonnen bombardeerden de Engelsen de kustverdediging. Met sloepen kwamen de invallers aan het land en moesten direct vechten.


Hoewel de Bataven en Fransen moedig vochten waren ze geen partij voor de enorme overmacht die vanuit zee de stranden en landen nabij Groote Keeten bevochten. De Engelsen en Russen veroverden het gebied en maakten hier een bruggehoofd. In veel gebouwen in deze streek zoals de Vijverhut te Groote Keeten en het kerkje van Callantsoog werden de paarden van de invallers gestald.


In de daarop volgende maanden vochten de Engelsen en Russen naar het zuiden richting Haarlem en Amsterdam. De bevolking moest echter niets hebben van de plunderende soldaten. Het vee werd opgegeten en het hout werd gebruikt voor verwarming en timmerwerk. Hevige gevechten vonden plaats bij Bergen en Castricum waar het Engels/Russische leger tot een terugtocht werd gedwongen.


Het invasieleger trok zich terug en kreeg gelegenheid om nabij Den Helder in te schepen. Er waren circa 10.000 soldaten van het invasieleger gedood. Ook aan Bataafse/ Franse zijde waren de verliezen groot. De lokale bevolking bleef berooid en verarmd achter.


Echte sporen in het landschap treft u nauwelijks meer aan. Kerkhoven zijn niet te vinden, mail ze mij als u ze weet. Oude gebouwen waar iets is gebeurd zijn er wel; bijvoorbeeld de Vijverhut in Groote Keeten. Van oorsprong is dit een paardenstal met een grote aangelegde vijver om de paarden te drenken. De bezoeker van deze hedendaagse discotheek zal niet direct stilstaan bij dit historische punt. De polder 't Botgat, het weiland in de duinen, bij Groote Keeten is een stille getuige.

TOP
HOME